Mieczysław Rybczyński urodził się 20 listopada1873r. w Stanisławowie. Był synem Jana, z wykształcenia prokuratora oraz Ludwiki z Sedelmajerów.
Uczęszczał do miejscowego gimnazjum, ale ukończył klasyczne gimnazjum w Kołomyji. Następnie wstąpił do Szkoły Politechnicznej We Lwowie na Wydział Inżynierii Lądowo-Wodnej.
W czasie studiów był prezesem Towarzystwa Bratniej Pomocy Studentów. W roku akademickim 1896-1897 pracował także jako asystent prof. Karola Skibińskiego w Katedrze Budowy Dróg i Kolei Żelaznych. W 1987r. zdał egzamin państwowy z odznaczeniem i uzyskał dyplom inżyniera.
  W latach 1897-1899 kierował budową kolei Czortków-Zaleszczyki w Galicji. W tym czasie rozpoczął również pracę w Państwowej Dyrekcji Budownictwa Wodnego w Galicji, zajmując kolejne wyższe stanowiska. Początkowo zajmował się drogownictwem, potem służbą wodną – hydrotechniką, wodociągami i kanalizacjami. Opracował 2 projekty lokalnych regulacji Prutu i Czeremoszu i budynków naziemnych. W latach 1902-1904 zaprojektował generalną regulację karpackich dopływów Dniestru.
Rok później udał się także w podróż naukową celem zwiedzenia regulacji rzek i zabudowania potoków w Alpach.
Kierownictwa regulacji rzek Łomnica i Stryja podjął się w latach 1904-1912. Przez kolejne sześć lat objął szefostwo w Departamencie Wodnym dla hydrografii, wodociągów i kanalizacji miast w Namiestnictwie Lwowskim. Pracował przy regulacji prawobrzeżnych dopływów górnego Dniestru i górnej Wisły, a także Stryja, Świcy, Bystrzycy Nadwórniańskiej i Bystrzycy Sołotwińskiej oraz Łomnicy.

  Mieczysław Rybczyński brał udział w walkach w czasie I wojny światowej. W 1918r. walczył z Ukraińcami w obronie Lwowa. Został za to odznaczony medalem „Orląt”.
Po wojnie zamieszkał w Warszawie i rozpoczął służbę w Ministerstwie Robót Publicznych jako szef sekcji ogólnej, a potem sekcji dróg wodnych. Od 1921 do 1926r. z przerwami pełnił funkcję Podsekretarza Stanu Ministerstwa Robót Publicznych. Przez okres jego dwuletniej służby uchwalono m.in. Ustawę Wodną (19.09.1922r.) zastępująca poprzednie przepisy prawne ustalone przez zaborców. Ustawa była wtedy najbardziej wszechstronną w Europie, gdyż traktowała jednocześnie o własności, użytkowaniu i utrzymaniu wód, a także np. ochronie przed powodzią. Politechnika Warszawska

  Z Politechniką Warszawską związał się już w 1919r. jako docent w Katedrze Budownictwa Wodnego. Rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową, głosił wykłady na Wydziale Inżynierii Wodnej z regulacji rzek i zabudowy górskich potoków.
8 czerwca 1920r. został profesorem zwyczajnym. Ze względu na równoczesne obowiązki wobec państwa i rządu nie podjął się jednak kierownictwa Katedry Budownictwa Wodnego. Po krótkiej przerwie wrócił do pracy dydaktycznej w 1924r. Następnie w 1926r. po ponownej propozycji zgodził się zostać kierownikiem II Katedry Budownictwa Wodnego. Zorganizował w niej specjalistyczne laboratorium wodne , wyposażone m.in. w koryto przepustowe i koryto rzeczne oraz system zapór – pierwsza tego typu placówka.
Zajmował się badaniem zagadnień inżynierskich z dziedziny hydrologii, związanych np. z zabudową wód płynących i ich zastosowania do celów melioracyjnych i żeglugowych. Dążył do tego, aby wyniki badań można było wykorzystywać w narodowej gospodarce wodnej.

  Profesor Mieczysław Rybczyński napisał ok. 40 prac i projektów. Wielokrotnie publikował wyniki badań na łamach prasy. Skupiał się m.in. na znaczeniu szerokiego dostępu do morza dla Polski i budowie portów (Gdynia). Wraz z Karolem Pomiatowskim i Kazimierzem Wóycickim w latach 1933-39 napisali i wydali trzytomowe dzieło pt. „Hydrologia”. M. Rybczyński założył również czasopismo „Gospodarka Wodna” i przewodniczył jego komitetowi redakcyjnemu.

  W okresie powojennym pracował jako rzeczoznawca i opiniował projekty regulacji rzek w Polsce, szczególnie dolną Wisłę. Był również przewodniczącym Komisji Wodnej Polskiego Komitetu Energetycznego i koordynował podejmowane tam prace. Od 1931r. stał się członkiem Rady Technicznej dla Spraw Morskich, potem także rzeczoznawcą w Radzie Technicznej objętej przez Ministerstwo Komunikacji.

  Mieczysław Rybczyński był członkiem wielu towarzystw naukowych. Od 1900r. należał do Towarzystwa Szkoły Ludowej i Polskiego Towarzystwa Przyrodniczego im. M. Kopernika. Pracował na stanowisku prezesa Polskiego Towarzystwa Geofizycznego. Był także inicjatorem organizacji i powstania Polskiego Stowarzyszenia Członków Kongresów Gospodarki Wodnej, któremu przewodniczył do śmierci. W 1933r. profesora mianowano członkiem korespondentem Akademii Nauk Technicznych, a od 1936r. członkiem czynnym.

W 1927r. za swoją wybitną działalność dla państwa polskiego został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta.
Prof. M. Rybczyński zmarł 23 stycznia 1937r. w Warszawie. Pochowano go na cmentarzu Powązkowskim.


   Oprac. Justyna Antosik na podst.:

- Akademia Nauk Technicznych 1933-37, str. 56-57.
- Sylwetki profesorów Politechniki Warszawskiej : Mieczysław Rybczyński/ oprac. Teresa Kempa-Englert. [Prac. Hist. BGPW – Nr 97]
- Mieczysław Rybczyński [w:] Wikipedia [online], Wikimedia Foundation, 2006 [dostęp: 31.07.2013]. Dostępny w World Wide Web: http://pl.wikipedia.org/wiki/Mieczysław_Rybczyński
- Fotografia “ Mieczysław Rybczyński, kierownik Ministerstwa Robót Publicznych. Fotografia sytuacyjna.” Zbiory NAC on-line: http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/67601/